Als ik in een paar woorden de afgelopen weken zou moeten beschrijven dan zijn de eerste woorden die in mij opkomen: wennen, ontdekken, chaotisch en weinig slaap.
Mijn hoofd is weer op hol geslagen. Ik ben bezig met lijstjes maken en schrijf op wat we nog moeten doen en wat we nog nodig hebben om daadwerkelijk te kunnen vertrekken. De term camper staat momenteel hoog in mijn google zoekopdrachten. Ik had überhaupt nog nooit een camper van binnen gezien dus de eerste dagen zijn echt een ontdekkingstocht wat ook veel grappige momenten oplevert. Deze grappige momenten zal ik bijhouden en op een later moment delen want er zullen nog veel van dit soort momenten volgen schat ik zo in.
We hebben inmiddels de camper vijf keer opnieuw ingericht. Weer alle spullen eruit en toch weer opnieuw een selectie maken van wat wel of niet mee gaat. In het begin bemoeide Guy zich hier niet mee maar die zag toch iedere keer weer iets nieuws de camper binnenkomen en herinnerde mij er even aan dat ik een ander formaat huis aan het inrichten was. Juist, dat is ook zo maar dit huis heeft ook gezelligheid nodig.
Wie slaapt waar?
We hadden het leuk bedacht, een camper met een queensbed waar je dan makkelijk omheen kunt lopen en waar Guy en ik dan zouden kunnen slapen. Laury zou dan in het hefbed voorin de camper. Leuk bedacht maar in de parktijk gaat het net even anders of beter gezegd, totaal anders. Laury slaapt in het queensbed en omdat ze niet alleen wil slapen zal ik eerst bij haar slapen. De ruimte naast het queensbed is inmiddels een opslagplaats geworden en je moet dus aan het voeteneinde het bed in en uit klimmen. We hebben 1 nacht een poging gedaan om met zijn drieen in het queensbed te slapen maar dit was geen succes. Laury lag heerlijk maar of Guy of ik lag meer uit het bed dan in het bed. Guy slaapt dus voorlopig in het hefbed. We zien wel hoe het loopt. Misschien maken we achterin in de toekomst wel een 1 groot bed voor ons drieen. Voor nu doen we het zo. Het belangrijkste is dat Laury zich prettig voelt want er veranderd al zoveel.
Bijna klaar voor vertrek of toch niet?
Het kan toch niet allemaal voorspoedig verlopen? Nee, natuurlijk kan dat niet. We hebben lekkage en geen paar druppels maar een half dak wat helemaal doorgerot is. Deze lekkage zit er waarschijnlijk al jaren maar bij de aankoop niet zichtbaar. En nee, we hebben geen keuring laten doen en daar hebben we nu niets meer aan maar wel een les voor de volgende keer. De verkoper is ons gelukkig tegemoet komen in de vorm van een schadevergoeding. Maar wat een extra werk om het dak te repareren en dus zijn we opeens niet meer klaar voor vertrek. We zullen geduld moeten hebben en dan met piepende banden richting Spanje.
