We maken ze iedere dag, keuzes. De dagelijkse keuzes over bijvoorbeeld wat gaan we eten zijn vaak makkelijk gemaakt (alhoewel dit soms ook een dilemma kan zijn) maar soms sta je ook voor onmogelijke keuzes of maak je juist keuzes om een verandering in je leven aan te brengen.
Twijfel
Als je het hebt over keuzes maken, dan komt er vaak ook twijfel om de hoek kijken want wat als je niet de juiste keuze maakt? Wat vinden andere van de keuze die ik maak en wat als ik achteraf niet meer achter mijn keuze sta. Je hoofd kan er overuren van draaien, iets wat voor mij herkenbaar is of beter gezegd was want gelukkig draait mijn hoofd inmiddels in ieder geval geen overuren meer.
Geen twijfel maar doen
Ik was net 18 geworden en besloot om het dorp waarin ik was opgegroeid achter mij te laten en het stadsleven te gaan ervaren in Amsterdam. Ik had net mijn diploma behaald en werkte destijds op een kantoor in de buurt van mijn woonplaats maar zonder twijfel zegde ik mijn baan op en vertrok richting Amsterdam, zonder een plan of met vriendinnen maar wel met vertrouwen. Ik maakte mijn eigen keuzes en ging er voor.
Ergens in de jaren die volgde raakte ik mijzelf kwijt. Ik maakte keuzes waarbij ik rekening hield met allerlei factoren behalve de belangrijkste, wat voelt voor mij goed. Ik negeerde mijn gevoel waardoor ik vaak keuzes maakte waar ik achteraf of beter gezegd vooraf al spijt van had. Mijn keuzes waren gericht op andere pleasen en om aan bepaalde verwachtingen te voldoen. Mijn onbevangenheid was ik kwijt.
Vrijheid
De keuze om te gaan reizen was snel gemaakt, het gevoel om ons leven anders vorm te gaan geven was heel sterk. De twijfel kwam zeker om de hoek kijken toen we eenmaal vertrokken waren. Ik had deze keuze heel bewust gemaakt maar wat als dit niet de juiste was? Ik zat in een camper wat nu mijn huis is en we rijden ergens door Europa zonder doel, wauw. Wauw voelde in dit geval niet als wauw wat te gek maar wauw als ik ben gek geworden.
Ik liet mijn ”oude” leven los, ik was uit het plaatje gestapt waarvan ik dacht dat zo de rest van mijn leven er ongeveer uit zou zien. Uit het plaatje waarvan ik dacht dat ik zo hoorde te leven. Ergens gaf dat even een onveilig gevoel en was ik gewend om dan altijd weer te kiezen voor wat ik kende maar ik was nu juist opweg naar het onbekende. Het begin van onze reis was dan ook zeker voor mij een rollercoaster van emoties.
Nu we een paar maanden verder zijn voel ik dat deze keuze mij vrijheid geeft, in omgevingen waar we leven maar eigenlijk nog het meest in mijn hoofd. Ik denk niet meer in beperkingen maar in mogelijkheden en dat geeft ruimte. Ik kreeg het gevoel van toen ik 18 was terug, ik volg mijn eigen pad, nu met mijn gezin en we gaan er voor.
Hoe onwennig het in het begin voelde om geen doel te hebben, voelt dat juist nu heel fijn. Die onbevangenheid terug te voelen en in het hier en nu te leven en vertrouwen te hebben. Wat de uitkomst ook zal zijn van ons avontuur, er is altijd een keuze.
